Klein meisje met grote levensvragen
Als klein kind voelde ik dat er meer was tussen hemel en aarde. Toen ik negen was overleed mijn vader en dat was het moment dat ik me bewust bezig ging houden met levensvragen zoals waarom gebeuren dingen zoals ze gebeuren. Waarom worden we ziek? Waarom zijn we überhaupt hier op aarde? Waarom leef ik in een ander land dan ik geboren ben? Die nacht dat mijn vader net overleden was zal ik nooit vergeten. Ik was omringd door allerlei lichtwezens en energieën die in de slaapkamer aanwezig waren. Doodeng vond ik het. Ik heb toen geen oog dichtgedaan en me verstopt onder het dekbed. Niet lang daarna zag ik voor het eerst een man in de garage van mijn oom staan. Voor de duidelijkheid: “Ik zag hem als enige”. Ik schrok mij kapot en ben heel hard weggerend.
Eindeloze gesprekken met de ongeziene wereld
Sindsdien heb ik mij afgesloten om datgene wat een ander niet ziet, te zien. Wel heb ik altijd het gevoel gehad dat ik niet alleen was en voelde ik me vaak bekeken. Een lange tijd heb ik dit met niemand durven delen. Uit angst dat mensen dachten dat ik gek geworden was. Ondanks dat had ik een paar jaar later wel urenlang gesprekken met het Universum en mijn vader als ik ’s avonds in mijn bed lag. Ik herinner mij goed dat ik besefte dat ik het antwoord op vele vragen nog niet wist, maar had wel het diepste vertrouwen dat de antwoorden op mijn pad zouden komen als de tijd daar rijp voor zou zijn.
Van helderzien(d) naar bijna niets meer zien
Omdat ik jarenlang medicijnen gebruikte ivm mijn huidziekte bleek dat mijn gezichtsvermogen gedaald was naar nog geen 10%. Zonder mijn lenzen zag ik dus praktisch bijna niets. In 2005 heb ik mijn ogen laten laseren, waardoor ik weer volledig zag. Mijn ogen gingen toen letterlijk en figuurlijk open… Ik wist me alleen geen raad mee met dat wat ik zag en toen brak er een tijd aan waarin ik allesbehalve gezond leefde. Puur omdat ik niet wist hoe ik met de situatie om moest gaan.
Back to my roots
Alles veranderde toen ik 2009 voor het eerst terugging naar mijn geboorteland Indonesië en ik geconfronteerd werd met hoe het had kunnen zijn. Toen ging ik pas echt anders naar het leven kijken en leven. Ik ging het spirituele pad op en besefte na een tijdje dat mijn huidziekte en de gevolgen hiervan mij iets wilde vertellen. Ik leerde mezelf te helen. Op een natuurlijke wijze, want ik wilde geen troep meer in mijn lijf. Ik paste mijn levensstijl aan en met positief (fysiek) resultaat! Ik werd steeds zuiverder waardoor ik langzamerhand steeds meer tot mijn eigen kern kwam. Inmiddels heb ik mijn spirituele gave omarmd en durf ik er openlijk over te praten. Ik ben niet meer bang om afgewezen of veroordeeld te worden. Dit is wie ik ben en daar ben ik heel gelukkig mee. Ik kan nu vrij leven en voel me niet meer geblokkeerd om datgene te doen wat ik het liefste doe.
Manifesteren kun je leren
Ik was en ben nog steeds een dromer. Maar ook een doener. Veel dromen die ik als kind visualiseerde zijn uitgekomen, zoals in Amersfoort wonen (terwijl ik in de Achterhoek ben opgegroeid), een tijdje naar het buitenland om weeskinderen te helpen, een super leuke bijbaan bij de politie, trouwen op een bounty eiland met de liefde van mijn leven, een succesvolle koffiebar runnen en nog veel meer…
"Ik durf mezelf nu een echte Manifestatie Queen te noemen".
PoSITIef leven
Met veel plezier deel ik mijn eigen wijsheid, veerkracht en poSITIviteit. Ik sta iedere dag super vrolijk en dankbaar op. Ik volg mijn onderbuikgevoel en neem de dingen niet al te serieus meer. Dat maakt dat ik nu een heerlijk leven leid en als Ziel blijf groeien. Mijn belangrijkste kernwaarden zijn: vrijheid, vertrouwen en vreugde. Daarnaast heb ik een unieke verbinding en samenwerking met het veld van Licht en Liefde dat om ons heen is. Ik ben ook heel goed in staat om mensen wegwijs te maken in zaken die ze nog niet vermoeden. Ik kan heel genuanceerd zaken belichten op een vriendelijke manier. Dat doe ik door de juiste vragen te stellen, op het juiste moment.
Eigen wijze
Daar waar de meeste mensen linksaf slaan, sla ik rechtsaf. Zo is het ook met mijn kijk op het leven. Ik geloof dat alles mogelijk is. Ik geloof in ons zelfgenezend vermogen en in onze lichaamswijsheid. Ik geloof niet in tijd en in leeftijd. Wel in kwaliteit, dat alles energie is en met elkaar verbonden. Siti betekent vast niet voor niets ‘alles en iedereen één’.
Typisch Siti
Als je mij zou kennen dan zou je weten dat ik
- Als baby’tje van 3 maanden zwaar ondervoed was en toen al een huidziekte had. Als ik niet geadopteerd was, dan had ik dit hoogstwaarschijnlijk niet meer met je kunnen delen. Dat besef zorgt ervoor dat ik het beste uit mezelf en het leven wil halen. Ik grap wel eens dat ik ‘van ondervoed naar overvloed’ ben gegaan, maar niets is minder waar.
- Toen ik 13 jaar was kreeg mijn moeder een nieuwe partner en waren we een samengesteld gezin met mijn broer, bonusvader en zijn zoon. Zijn vrouw en dochtertje van 5 zijn op Nieuwjaarsdag in ’t Woold onder de trein gekomen. Sinds 4 jaar heb ik contact met zijn dochter Lisan en die samenwerking is geweldig!
- 6 jaar geleden mijn geboortenaam heb aangenomen, hiervoor heette ik Sety.
- Altijd op (hoge) hakken loop, behalve tijdens het sporten.
- Vroeger gek was op 2CV auto’s, als je een Eend zag mocht je iemand in de arm knijpen en een wens doen, tegenwoordig zijn het Tesla’s en zie ik het als teken dat ik op de juiste weg zit.
- Dol ben op kaarten(readings) en Vietnamese loempia’s.
- Op mijn 37ste nog geen noot kon lezen en toch ben begonnen met muziekles.
- Sinds ik mezelf op de juiste plek in “de Fontein” heb gezet is mijn leven op magische wijze veranderd.
- Kortom, ik geniet van mijn levenslange ontdekkingsreis, me-time, lezen, sporten, uiteten en de sauna!